KADMOS

Saint Nino On the Christianisation of Georgia through the agency of a woman, and the related challenges for its Church

Ephrem Lomidze — Tue, 27 Dec 2022 00:00:00 +0000

This article looked into, for the first time, extant sources (both Georgian and non-Georgian) regarding the conversion of Georgia, as well as whether “The Missionary of Georgia” exercised all three fundamental functions of the Church: martyria, leiturgia and diakonia. To this end, as a first point, the perception of women in the early Church were outlined and, as a second point, were concretised and discussed via multilingual sources with the example of Saint Nino’s presence in Georgia. This was followed by a third point regarding the debate about Nino as a woman with traces of masculinisation. The fourth and central point analysed, with recourse to the sources, the scope of action of women in the early Church, with the example of Saint Nino in Georgia, and paying attention to the three fundamental functions of the Church.

On morphosemantics of the Destination Sign in GESL

Tamar Makharoblidze, Tamar Archvadze — Tue, 27 Dec 2022 00:00:00 +0000

According to scientific literature and language materials, affixation (type of word formation) can be seen in Georgian Sign Language – GESL. Morphosemantics of the Destination Sign (an affix found in GESL) will be discussed in the paper. The material of GESL is sufficient to consider the sign as a derivational affix and name it as a ‘Destination affix’ - DS. Its main morphosemantic feature is to produce adjectives or nouns with possessive-destination-purpose semantics.

The Nomads between the Empires: The Huns and Alans during the Lazic War (6th century)

Nika Khoperia — Tue, 27 Dec 2022 00:00:00 +0000

The nomads of the Eurasian steppes had played an important role in shaping the Late Antiquity and early Middle Ages. The Huns and Alans were active participants of the Migration Period (4^th-6^th centuries CE), invading the Roman Empire and penetrating as far as Roman provinces in Gaul, the Iberian peninsula, and North Africa. Some of the Hunnic tribes and the Alans led a nomad life in north Caucasia, from where they reached the Caucasian kingdoms of Lazica, Iberia, and Albania. The Huns and Alans served as mercenaries under the Byzantine and Persian banners and fought in their wars in Caucasia. This article examines the involvement of the Hunnic and Alan warriors in the Lazic War (541-562 CE), their military usefulness, numbers as well as role and importance in key engagement.

Mzekala Shanidze – 95

Nino Doborjginidze — Tue, 27 Dec 2022 00:00:00 +0000

The Ilia State University and the Editorial Board of Kadmos congratulate distinguished scholars, Professors Mzekala Shanidze and Heinz Fähnrich on their 95th and 80th birthday anniversaries. The journal publishes jubilee letters from Professors Nino Doborjginidze, Winfried Boeder, Avtandil Arabuli, Darejan Tvaltvadze, Diana Forker and Elguja Dadunashvili.

Heinz Fähnrich – 80

Elguja Dadunashvili, Diana Forker — Tue, 27 Dec 2022 00:00:00 +0000

Tiziana Suarez-Nani, Tamar Tsopurashvili (eds). Héritages platoniciens et aristotéliciens dans l’Orient et l’Occident (IIe-XVIe siècles), Actes du colloque de Tbilissi, juin 2019, édité par Scrinium Friburgense, Veröffentlichungen des Mediävistischen Inst

Elene Ladaria — Tue, 27 Dec 2022 00:00:00 +0000

პლატონური და არისტოტელური მემკვიდრეობა აღმოსავლეთსა და დასავლეთში (II-XVI საუკუნეები) სამენოვანი კრებულია, რომელიც აერთიანებს მასალებს 2019 წელს სავლე წერეთლის ფილოსოფიის ინსტიტუტის მიერ გამართული კონფერენციისა „ნეოპლატონიზმი და არისტოტელიზმი აღმოსავლეთ და დასავლეთ საქრისტიანოში“. კრებულში ხუთ თემატურ და ქრონოლოგიურად დალაგებულ ბლოკად წარმოდგენილია სტატიები, რომელთაგან თითოეული ცალკეული ავტორის, ტექსტისა ან პრობლემატიკის საფუძველზე წარმოაჩენს (ნეო)პლატონური ან არისტოტელური ელემენტების ნაკვალევს თუ მათ გადაკვეთას ქრისტიანობის კონტექსტში ახალი თეორიული გამოწვევების საპასუხოდ.

პირველი ნაწილი პატრისტიკის პერიოდს ეთმობა. აქ პლატონისა და ნეოპლატონიზმის რეცეფციაა ნაჩვენები ფსევდო-იპოლიტეს „უარყოფის“, ავგუსტინესა და ნებრიდიუსის კორესპონდენციისა და ჯერჯერობით ნაკლებად შესწავლილი ბიზანტიელი ავტორის, მეთოდე ოლიმპელის დიალოგ „მკვდრეთით აღდგომის“ მაგალითებზე. ასევე განხილულია არისტოტელური პრინციპების როლი თეოდორე სტუდიელის მიერ იკონოფილური თეოლოგიის ჩამოყალიბებაში. ბერძნული ნეოპლატონიზმისთვის მიძღვნილ მეორე ნაწილში, ერთი მხრივ, ვპოულობთ პლოტინის ეთიკისა და მისივე გონის გენეზისის თეორიის განხილვას, მეორე მხრივ კი, ძველი ქართული ფილოლოგიური პრაქტიკის ჩამოყალიბების ანალიზს, რომელიც კონცენტრირებულია ეფრემ მცირესთან მთარგმნელობით ტექნიკაზე რეფლექსასა და მისი ბერძნული წყაროს დადგენაზე. მესამე ნაწილი სრულად ეთმობა იოანე პეტრიწს. აქ ვპოულობთ გარკვეული ცნებების მისთვის სპეციფიკური გამოყენების ანალიზს, მაგრამ ასევე მის კომპარაციულ განხილვას პროკლესთან თუ გეორგიოს გემისტოს პლეთონთან ერთად, რაც შესაძლებელს ხდის პეტრიწის ფიგურის როგორც თეორიულ, ისე ისტორიულ კონტექსტუალიზაციას. XIII საუკუნის ლათინი ავტორებისადმი მიძღვნილ მეოთხე ნაწილში ნეოპლატონიზმი და არისტოტელიზმი წარმოჩენილია ალექსანდრე ჰალელის, თომა აკვინელის, ანრიგენტელის, მაისტერ ეკჰარტის მაგალითზე და შეფასებულია ის რადიკალური და შორსმიმავალი ცვლილებები, რომლებიც არისტოტელეს აქტუალიზაციისა და პლატონიზმის მარგინალიზაციის შედეგად დადგა. დაბოლოს, კრებულის მეხუთე ნაწილში პლატონიზმის ან პლატონისა და არისტოტელეს კონკურენტული მოდელების გავლენაზეა საუბარი რენესანსის ეპოქის ისეთ ავტორებზე, როგორიცაა მარსილიო ფიჩინო, ფრანცისკო სუარესი და ფრანჩესკო პატრიცი.

Le manuscrit Tbilisi A-249: un recueil traduit de l’arabe et sa physionomie primitive (translated from French by Tsisana Bibileishvili)

Bernard Outtier — Tue, 27 Dec 2022 00:00:00 +0000

ხელნაწერი თბილისი A-249 X საუკუნეში პალესტინის გარემოში გადაწერილი საუცხოო კოლექციის დღეს არათანმიმდევრულად აკინ- ძული ფრაგმენტის სახითაა შემორჩენილი. ჩვენამდე მოღწეული ტექ- სტები სირიულიდან არაბულის გავლითაა ნათარგმნი (რაც, უკანასკ- ნელი მათგანისთვის ჯერ კიდევ დასადგენია).

ხელნაწერის თბილისი A-249 ერთადერთ გამოქვეყნებულ აღ- წერილობად დღემდე რჩება 1903 წელს დასტამბული თ. ჟორდანიას ნაშრომი.1 ეს თავის დროზე გამოსადეგი აღწერილობა დღეს უკვე აღარ შეესაბამება თანამედროვე მოთხოვნებს. ახალი აღწერილო- ბის შედგენამდე2 საჭიროა ამ ლაკუნის შევსება. პ. პეეტერსის აზრით, ხელნაწერი თბილისი A-249 მართლაც წარმოადგენს „იშვიათი და უნიკალური თხზულებების შემცველ, საინტერესო და ძალიან ძველ კრებულს.“3 ქალბატონმა ელ. მეტრეველმა მოგვაწოდა ხელნაწერის სრული მიკროფილმი – რისთვისაც დიდ მადლობას მოვახსენებთ მას – რამაც საშუალება მოგვცა დაგვედგინა, რომ, ერთი მხრივ, იგი წარ- მოადგენს გაცილებით მნიშვნელოვანი კრებულის ფრაგმენტს, და მე- ორე მხრივ, ახლა იგი არათანმიმდევრულადაა აკინძული.4

მამა მ. ვან ესბროკმა თავის ფუნდამენტურ ნაშრომში უძველესი ქართული ჰომილეტიკური კრებულის შესახებ5 დაგვანახა, რამხელა მნიშვნელობა შეიძლება ჰქონდეს მას ძველი კრებულების პირველადი სახის აღსადგენად. ჟურნალის წინამდებარე ნომერში მან გამოაქვეყნა ხელნაწერის (დღევანდელი რიგით) პირველი ორი თხზულების თარ- გმანი. ე. ი. ჩვენი გამოკვლევა მისი ნაშრომის ბუნებრივ დამატებად შეიძლება ჩაითვალოს. ჯერ განვიხილოთ, რას წარმოადგენს ხელნა- წერი დღეს და როგორი უნდა ყოფილიყო იგი თავდაპირველად; შემ- დეგ კი გავაანალიზებთ მის შინაარსს.